Belgica - doorlopend

Ik heb altijd op slechts een paar kilometer van de Belgische grens gewoond. Ontelbare uren op mijn racefiets brachten me door de grensstreek, ik wandelde met vrienden door de Ardennen en jarenlang brachten we weekenden door op Belgische festivals. Zodra je de grens oversteekt, weet je meteen dat je in België bent. Niet door de wegen, maar omdat België onmiskenbaar België is. Het is fantastisch in zijn lelijkheid. Eerlijk, ongepolijst, vertrouwd, oud en compromisloos zichzelf. Wat kapot is, mag kapot blijven. Wat niet mooi is, doet niet alsof het dat wel is. Nederland poetst; België ís gewoon. In Belgica probeer ik die essentie vast te leggen waarom ik het meteen herken, maar toch worstel om te benoemen wat ik werkelijk zie.

Belgica is een doorlopend en waarschijnlijk nooit eindigend project.